Τομ Μάρσαλ PhotograFix είναι επαγγελματίας χρωματιστής φωτογραφιών με έδρα το Leicestershire του Ηνωμένου Βασιλείου. Στο παρελθόν, ο άντρας δημιούργησε αρκετούς εντυπωσιακούς χρωματισμούς φωτογραφιών, όπως εκείνους που δείχνουν το θύματα του Ολοκαυτώματος , και τώρα επέστρεψε με περισσότερα, αυτή τη φορά δείχνει τις φρίκες που αντιμετώπισαν οι μαύροι σκλάβοι στις Ηνωμένες Πολιτείες τον 19ο αιώνα.
«Μεγαλώνοντας στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν έχω διδαχθεί ποτέ για τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο, ούτε πραγματικά ιστορία για τον 19ο αιώνα έξω από τη βιομηχανική επανάσταση», λέει ο Tom. «Έτσι, όταν έρευνα στο φόντο αυτών των φωτογραφιών, έμαθα ένα σημαντικό ποσό για το πόσο το εμπόριο ανθρώπων έχτισε τον σύγχρονο κόσμο». Ακόμα κι αν το εμπόριο σκλάβων καταργήθηκε στη Βρετανική Αυτοκρατορία το 1807, οι ΗΠΑ συνέχισαν να βασίζονται στην εργασία σκλάβων για τα επόμενα χρόνια.
«Η τεχνολογία δεν υπήρχε για να συλλάβει το βρετανικό εμπόριο σκλάβων σε ταινίες, αλλά καταγράφηκαν τα τελευταία χρόνια δουλείας στις ΗΠΑ», λέει ο καλλιτέχνης. Επομένως, οι φωτογραφίες σε αυτό το άρθρο τραβήχτηκαν όλες στην Αμερική, από το 1850 έως το 1930 και δείχνουν τη φρίκη της ζωής για όσους ζουν υπό σκλαβιά και τους λογαριασμούς εκείνων που επέζησαν σε μεγάλη ηλικία τόσο ελεύθερα όσο τους επιτρέπεται να ζουν ακόμα πολύ διαχωρισμένη κοινωνία. '
Ο Τομ λέει ότι έγχρωσε τις φωτογραφίες για να μοιραστεί μερικές από τις ιστορίες των ανθρώπων που απεικονίζονται. «Από την προηγούμενη εμπειρία, ξέρω πόσο συχνά μια ασπρόμαυρη φωτογραφία αγνοείται σε μια ροή ειδήσεων και πόσο πιο ελκυστική μπορεί να είναι μια έγχρωμη έκδοση για πολλούς αναγνώστες. Πιστεύω ότι ο χρωματισμός μιας φωτογραφίας ανοίγει ένα παράθυρο σε άλλη εποχή, και με τον κόσμο με τον τρόπο που είναι, είναι σημαντικό να επανεξετάσουμε τις ιστορίες αυτών των ανθρώπων για να κατανοήσουμε καλύτερα τον κόσμο σήμερα », λέει ο καλλιτέχνης.
ενοχλητικά προβλήματα στην καθημερινή ζωή
Δείτε τις έγχρωμες φωτογραφίες του Τομ που δείχνουν την τρομακτική πραγματικότητα των μαύρων σκλάβων στις ΗΠΑ στην παρακάτω γκαλερί.
Περισσότερες πληροφορίες: photogra-fix.com | Facebook | Ίνσταγκραμ | twitter.com
Διαβάστε περισσότερα
Η πληγωμένη πλάτη
'Αυτή η φωτογραφία' The Scourged Back 'είναι μια από τις πιο γνωστές φωτογραφίες αυτής της περιόδου και κυκλοφόρησε ευρέως από τους καταργητές της δουλείας. Είναι ένα από τα πρώτα παραδείγματα φωτογραφίας που χρησιμοποιείται ως προπαγάνδα. Το όνομα του σκλάβου που δραπέτευσε είναι ο Γκόρντον, επίσης γνωστός ως «Μαστιγμένος Πέτρος», δείχνοντας το σημάδι του σε ιατρική εξέταση, Μπατόν Ρουζ, Λουιζιάνα στις 2 Απριλίου 1863.
Ο Γκόρντον διέφυγε από τον αφέντη του στο Μισισιπή τρίβοντας τον εαυτό του με κρεμμύδια για να πετάξει τα κυνηγόσκυλα. Πρόσφυγε με το Union Army στο Baton Rouge, και το 1863, τρία χαραγμένα πορτρέτα του εκτυπώθηκαν στο Harper's Weekly, δείχνοντας τον άνδρα «καθώς υποβλήθηκε σε χειρουργική εξέταση πριν από τη συγκέντρωση στην υπηρεσία - η πλάτη του ήταν φτερωτή και σημαδεμένη με τα ίχνη του χτυπήματος που χορηγήθηκε την ημέρα των Χριστουγέννων.
Μια σύγχρονη εφημερίδα, The New York Independent, σχολίασε: «Αυτή η φωτογραφία με κάρτα θα πρέπει να πολλαπλασιαστεί επί 100.000 και να διασκορπιστεί στα κράτη. Αφηγείται την ιστορία με τρόπο που ακόμη και η κα Stowe δεν μπορεί να πλησιάσει, γιατί λέει την ιστορία στο μάτι. ' Η κα Stowe ήταν μια αναφορά στον Harriet Beecher Stowe, συγγραφέα του μυθιστορήματος κατά της δουλείας 'Uncle Tom's Cabin'. '
Willis Winn, σε ηλικία 116 ετών
«Αυτή η φωτογραφία του Willis Winn τραβήχτηκε επίσης από τον Russell Lee ως μέρος του Federal Writers Project τον Απρίλιο του 1939, στο Marshall, Texas. Κρατά το κέρατο που καλούσε τους σκλάβους να εργάζονται καθημερινά και ισχυρίστηκε ότι ήταν 116 ετών όταν τραβήχτηκε η φωτογραφία. Γεννήθηκε στη Λουιζιάνα, σκλάβος του Μπομπ Γουίν, ο οποίος είπε ότι ο Γουίλις του δίδαξε από τη νεολαία του ότι τα γενέθλιά του ήταν 10 Μαρτίου 1822.
Όταν πήρε συνέντευξη από τον Lee, ο Willis ζούσε μόνος του σε ένα μονοκατοικία στο πίσω μέρος του σπιτιού Howard Vestal στο Powder Mill Road, βόρεια του Marshall, και υποστηρίχθηκε από σύνταξη γήρατος 11,00 $ ανά μήνα. Υπενθύμισε? «Το σπίτι της Μάσας Μπομπ έβλεπε στις συνοικίες όπου μπορούσε να μας ακούσει να κλαίει όταν μας έριξε το μεγάλο κέρατο για να σηκωθούμε. Όλα τα σπίτια ήταν φτιαγμένα από κορμούς και κοιμηθήκαμε σε στρώματα με χόρτο και γρασίδι, που ήταν γεμάτο με σπίτια. Κοιμάμαι ακόμα σε ένα γρασίδι, γιατί δεν μπορώ να ξεκουραστώ σε βαμβακερά και πουπουλένια κρεβάτια. '
Η συνέντευξη του Willis το 1939 έδειξε πόσο μικρά πράγματα άλλαξαν για πολλούς ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες δεκαετίες μετά από την κατάργηση της δουλείας.
«Είναι πολλοί συμπαθητικοί στη Λουιζιάνα που εξακολουθούν να είναι σκλάβοι. Ένα ξόρκι πίσω έκανα ένα ταξίδι στο σημείο όπου μεγάλωσα, για να δω το παλιό μου χαμένο «πριν πέθανε, και υπήρχαν ψαράδες σε δώδεκα ή δεκατέσσερα μίλια από εκείνο το μέρος που δεν ήξεραν ότι είναι δωρεάν. Είναι πολλοί ψαράδες γύρω από αυτό που είναι ίδιος με τους σκλάβους και έχει δουλέψει για λευκούς λαούς είκοσι και είκοσι πέντε χρόνια και δεν έχει σχεδιάσει ένα κομμάτι πέντε λεπτών, παλιά ρούχα και κάτι για να φάει. Αυτός ήταν ο τρόπος που ήμασταν στη δουλεία. ''
Έφυγαν σκλάβοι
«Δύο άγνωστοι σκλάβοι που διέφυγαν φορώντας κουρελιασμένα ρούχα, φωτογραφήθηκαν από τους McPherson & Oliver, Baton Rouge, Louisiana. Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου του 1861-1865, αν και η ακριβής ημερομηνία είναι άγνωστη, και η λεζάντα στο πίσω μέρος της εικόνας γράφει «Μόλις έφτασαν οι Contrabands». Το Contraband ήταν ένας όρος που χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει ένα νέο καθεστώς για ορισμένους σκλάβους που διαφεύγουν ή για όσους συνδέονται με τις δυνάμεις της Ένωσης.
Τον Αύγουστο του 1861, ο στρατός της Ένωσης αποφάσισε ότι οι ΗΠΑ δεν θα επέστρεφαν πλέον σκλάβους που είχαν δραπετεύσει, που πήγαν στις γραμμές της Ένωσης και τους χαρακτήριζαν ως «λαθρεμπόριο πολέμου», ή κατέλαβαν εχθρική περιουσία. Χρησιμοποίησαν πολλούς ως εργάτες για να στηρίξουν τις προσπάθειες της Ένωσης και σύντομα άρχισαν να τους πληρώνουν μισθούς. Οι πρώην σκλάβοι δημιούργησαν στρατόπεδα κοντά στις δυνάμεις της Ένωσης και ο στρατός βοήθησε στη στήριξη και την εκπαίδευση τόσο των ενηλίκων όσο και των παιδιών μεταξύ των προσφύγων.
Χιλιάδες άντρες από αυτά τα στρατόπεδα στρατολογήθηκαν στις έγχρωμες στρατιωτικές δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών όταν ξεκίνησε η στρατολόγηση το 1863. Στο τέλος του πολέμου, υπήρχαν περισσότερα από 100 στρατόπεδα λαθρεμπορίου στο Νότο, συμπεριλαμβανομένης της αποικίας των Freedmen στο νησί Roanoke, όπου 3500 πρώην σκλάβοι εργάστηκαν για να αναπτύξουν έναν εαυτό - επαρκής κοινότητα. '
Ο Omar bin Said «Θείος Μαριάν»
παιχνίδι των θρόνων κρυφοί θρόνοι
«Ο Omar bin Said γεννήθηκε το 1770, στη σημερινή Σενεγάλη στη Δυτική Αφρική. Ήταν ένας καλά μορφωμένος άνθρωπος που έλαβε επίσημη ισλαμική εκπαίδευση και πέρασε 25 χρόνια από τη ζωή του σπουδάζοντας με εξέχοντες μουσουλμάνους μελετητές στην Αφρική, μαθαίνοντας θέματα που κυμαίνονται από αριθμητική έως θεολογία. Το 1807, ο Σάιντ υποδουλώθηκε και μεταφέρθηκε στη Νότια Καρολίνα των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου παρέμεινε ως σκλάβος μέχρι το θάνατό του σε ηλικία 94 το 1864. Ήταν επίσης γνωστός ως θείος Moreau, θείος Marian και πρίγκιπας Omeroh.
Όταν ο Σάιντ έφτασε για πρώτη φορά στη Νότια Καρολίνα, αγοράστηκε από έναν νεαρό καλλιεργητή υπεροχής που τον αντιμετώπισε σκληρά. Ο Σαΐντ τον περιέγραψε ως «μικρό, αδύναμο και κακό άνθρωπο, που δεν φοβόταν καθόλου τον Θεό», και έφυγε προς τη Βόρεια Καρολίνα, όπου συνελήφθη και τέθηκε στη φυλακή ως φυγάς.
Ενώ ήταν στη φυλακή, ο Omar bin Said τράβηξε την προσοχή γράφοντας στους τοίχους στα αραβικά και αγοράστηκε από τον καλλιεργητή SC από τον Jim Owen, κάτοικο του Bladen County, Βόρεια Καρολίνα. Στην αυτοβιογραφία του, ο Said χαρακτήρισε τον Owen ως καλό άνθρωπο. «Συνεχίζω στο χέρι του Jim Owen που δεν με χτυπά ποτέ, δεν με επιπλήττει. Δεν πεινάω ούτε γυμνά και δεν έχω σκληρή δουλειά. Δεν μπορώ να κάνω σκληρή δουλειά γιατί είμαι μικρός και αδύναμος. Τα τελευταία είκοσι χρόνια δεν ξέρω ότι δεν θέλω στο χέρι του Jim Owen ». Αυτή η φωτογραφία του Σιντ τραβήχτηκε περίπου το 1850 και φέρει τον τίτλο «Ο θείος Μαριάν, σκλάβος μεγάλης φήμης, της Βόρειας Καρολίνας». '
Ανώνυμος σκλάβος του Ρίτσαρντ Τάουνσεντ
makeover φωτογραφίες πριν και μετά
«Η φωτογραφία είναι ένας ανώνυμος σκλάβος του Ρίτσαρντ Τάουνσεντ. Η φωτογραφία τραβήχτηκε στο W.H. Γκαλερί φωτογραφιών και Ferrotype του Ingram, αρ. 11 West Gay Street, West Chester, Πενσυλβάνια. '
Auction & Negro Sales, Whitehall Street, Atlanta, Γεωργία, 1864
«Αυτή η φωτογραφία είναι μια άποψη των Auction & Negro Sales, Whitehall Street, Atlanta, Georgia, 1864. Καταγράφηκε από τον Τζορτζ Ν. Μπάρναρντ, τον επίσημο φωτογράφο του Αρχηγού Μηχανικού, κατά τη διάρκεια της Ένωσης στην κατοχή της Γεωργίας. Όταν χρησιμοποιείται, ο οίκος δημοπρασιών θα είχε δει τους σκλάβους Αφρικανούς να επιθεωρούνται προς πώληση, να σπρώχνουν, να ωθούνται και να αναγκάζονται να ανοίξουν το στόμα τους για τους αγοραστές.
Ο πλειστηριαστής θα αποφασίσει μια τιμή για να ξεκινήσει η προσφορά. Θα ήταν υψηλότερο για τους νέους σκλαβωμένους και χαμηλότερο για τους ηλικιωμένους, πολύ νέους ή άρρωστα υποδουλωμένους. Οι αγοραστές θα έκαναν προσφορά εναντίον του άλλου, και πούλησαν στο άτομο που έκανε τα περισσότερα χρήματα. '
Επιλογή πατάτας στη φυτεία του Hopkinson
«Αυτή η φωτογραφία δείχνει φύτευση γλυκοπατάτας στο James Hopkinson’s Plantation, Edisto Island, Νότια Καρολίνα. Λήφθηκε στις 8 Απριλίου 1862 από τον Henry P Moore, που είναι κάτοικος του New Hampshire και ταξίδεψε στη Νότια Καρολίνα για να τεκμηριώσει τον εμφύλιο πόλεμο. Στις αρχές του πολέμου, τα όπλα της Ένωσης βομβάρδισαν τα Νησιά της Θάλασσας στα ανοικτά των ακτών της Νότιας Καρολίνας και οι ομόσπονδοι φυτευτές έφυγαν βιαστικά, διατάχοντας τα χέρια τους και τους υπηρέτες σπιτιού να τους συνοδεύσουν. Οι περισσότεροι αγνόησαν τους πρώην δασκάλους τους και παρέμειναν.
Η κυβέρνηση της Ένωσης όρισε τελικά τους μεταρρυθμιστές του βόρειου αντικλάδου για τη διαχείριση των εδαφών που εγκαταλείφθηκαν από τους καλλιεργητές και για την επίβλεψη της εργασίας των πρώην σκλάβων. Αυτοί οι μεταρρυθμιστές ήθελαν να αποδείξουν την υπεροχή της ελεύθερης εργασίας σε σχέση με τη δουλεία στην καλλιέργεια βαμβακιού. Οι περισσότεροι απελευθερωμένοι, ωστόσο, δεν ήθελαν να καλλιεργήσουν βαμβάκι ή να παράγουν στην αγορά, προτιμώντας αντ 'αυτού να καλλιεργούν καλαμπόκι, πατάτες και άλλες καλλιέργειες διαβίωσης. '
Πρώην σκλάβος Τζόρτζια Φλουρνούι
«Η πρώην σκλάβος Georgia Flournoy φωτογραφίζεται έξω από το σπίτι της, στην Eufaula της Αλαμπάμα στις 27 Απριλίου 1937. Η Γεωργία πήρε συνέντευξη από το πρόγραμμα Federal Writers και δήλωσε ότι ήταν άνω των 90 ετών.
Γεννήθηκε στο Elmoreland, μια φυτεία στο Old Glenville, 17 μίλια βόρεια της Eufaula και είπε ότι δεν γνώριζε ποτέ τη μητέρα της καθώς πέθανε κατά τον τοκετό. Η Γεωργία εργάστηκε στο 'Big House', ως νοσοκόμα, και δεν του επιτράπηκε να συναναστρέψει με οποιονδήποτε από τους άλλους σκλαβωμένους ανθρώπους στη φυτεία. '
«Παλιά θεία» Τζούλια Αν Τζάκσον
«Πρώην σκλάβος« Παλιά θεία »Τζούλια Άν Τζάκσον, σε ηλικία 102 ετών και το παχνί καλαμποκιού όπου έζησε. Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1938, στο El Dorado του Αρκάνσας. Χρησιμοποίησε το μεγάλο κασσίτερο κονσερβοκούτι για σόμπα μαγειρέματος. '
Επίδειξη ενός κουδουνιού
«Ο Russell Lee κατέλαβε επίσης αυτήν την εικόνα του Richbourg Gailliard, βοηθού του διευθυντή του Ομοσπονδιακού Μουσείου, Mobile Alabama, επιδεικνύοντας ένα« Bell Rack ». Αυτό ήταν ένα εργαλείο που χρησιμοποιούσε ένας ιδιοκτήτης σκλάβου της Αλαμπάμα για να φυλάξει έναν φυγά.
Το ράφι αρχικά είχε ένα κουδούνι που χτύπησε όταν ο δραπέτης προσπάθησε να φύγει από το δρόμο και να περάσει μέσα από φύλλωμα ή δέντρα. Ήταν προσαρτημένο γύρω από το λαιμό όπως φαίνεται στην εικόνα. Μια ζώνη πέρασε μέσω του βρόχου στο κάτω μέρος για να κρατήσει τη σιδερένια ράβδο στερεωμένη σταθερά στη μέση του φορέα. '
ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στο Siri για να λάβετε αστείες απαντήσεις